Młode zwierzęta, w tym także kocięta, sa bardzo narażone na inwazje pasożytów i choroby zakaźne. Młody organizm ma bardzo słabo wykształcony system odpornościowy i jest podatny na zarażanie się chorobami zakaźnymi i pasożytami.
Choroby zakaźne
Najbardziej niebezpieczne dla zdrowia kociaka są choroby wirusowe: zakażenia parwowirusowe - panleukopenia - oraz katar koci związany z zakażeniem wirusowym (wirus Calici i wirus Herpes) i wtórną infekcją bakteryjną, w tym zakażenie bakterią z rodzaju Chlamydia. Wirusy wywołujące te choroby są obecne w środowisku na skutek wydalania ich przez inne chore i zakażone koty (nosicieli) z kałem, śliną lub wydzieliną z nosa i worka spojówkowego. Kocięta nie mające wytworzonych przeciwciał odpornościowych są narażone na zakażenie. Kocięta pochodące od matek regularnie szczepionych pozyskują przeciwciała w czasie ciąży i tuż po porodzie z mlekiem matki (siarą). Ich organizm jednak utrzymuje tę pozyskaną odporność tylko do pewnego momentu życia kociaka, najpóźniej do 12 tygodnia życia, jednak większość przeciwciał zanika już w 8-9 tygodniu życia.
Na choroby wirusowe nie ma specyficznych leków przeciwwirusowych, dlatego najlepszym sposobem walki z nimi jest szczepienie profilaktyczne. Leczenie chorób wirusowych jest trudne, kosztowne i długotrwałe, niektóre z nich, na przykład panleukopenia, może kończyć się śmiercią w ciągu 24-48 godzin.
Choroby pasożytnicze
Ważnym elementem profilaktyki w okresie młodości jest również kilkukrotne odrobaczanie. Kocięta narażone są na inwazje robaków obłych (glist) i płaskich (tasiemcy), które pasożytując w organizmach swoich żywicieli pozbawiają ich części składników pokarmowych, a zwłaszcza minerałów i witamin. Powodują także ich zatruwanie własnymi wydalinami. Zarażenie glistnicą lub tasiemczycą może powodować problemy z trawieniem, wymioty i częste biegunki. Bardzo silna inwazja pasożytnicza może prowadzić do wyniszczenia organizmu kota, znaczego osłabienia, a nawet śmierci.
Dodatkowo, glisty mogą stanowić zagrożenie także dla ludzi, zwłaszcza dla dzieci poprzez larwy, które wydalane przez zarażonego kota i wchłonięte drogą pokarmową przez człowieka, mogą po wędrówce w organiźmie umiejscowić się róznych narządach, zaburzając ich funkcjonowanie.
Ważną kwestią jest także to, że larwy te nie osiągają dojrzałości w przewodzie pokarmowym człowieka i nie produkują jaj możliwych do wykrycia w rutynowym badaniu kału.
Częstymi pasożytami kotów są świeżbowce, umiejscawiające się w zewnętrznych przewodach słuchowych i powodujące ich stan zapalny. Dostępne w lecznicy środki pozwalają skutecznie pozbyć się uciążliwych pasożytów.
Dzięki odpowiedniej profilaktyce i klikukrotnym odrobaczaniom kociaka, ryzyko zachorowania dla niego samego i dla opiekuna jest bardzo niskie.
| Schemat odrobaczania kociąt | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Odrobaczenie | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
| Tydzień życia | 5 | 10 | 15 | 20 | każde następne co 3 miesiące |
Szczepienia:
W 8 – 12 tygodniu życia podajemy szczepionkę zapobiegającą katarowi kociemu i panleukopenii, która może być wzbogacona o antygeny Chlamydii i białaczki kotów.
W 12 -16 tygodniu życia szczepimy ponownie tą samą szczepionką, która umacnia zabezpieczenie przeciw wymienionym powyżej patogenom.
W 16 – 20 tygodniu życia kociak może zostać zabezpieczony przeciwko zakaźnemu zapaleniu otrzewnej (FIP) i przeciwko wściekliźnie.
