+48 34 328 42 50

Co możemy znaleźć na naszym psie?

PCHŁA

Pchły to bezskrzydłe owady, żywiące się krwią ssaków i ptaków. Należą one do powszechnych pasożytów występujących u psów oraz kotów.

Pchły należą do jednych z najbardziej uciążliwych pasożytów. U zapchlonych zwierząt, zwłaszcza uczulonych na ich jad obserwuje się:

  • Silny niepokój i nadpobudliwość
  • Świąd
  • Niedokrwistość
  • Uszkodzenia skóry prowadzące do zakażeń
  • Reakcje alergiczne

Ponadto pchły mogą przenosić pasożyty, takie jak tasiemce. U zwierząt, które nie są uczulone, najczęściej obserwuje się jedynie sporadyczne drapanie.

Do chorób wywoływanych przez pchły należą:

  • Alergiczne Pchle Zapalenie Skóry (APZS)
  • Anemia
  • Riketsjoza
  • Tasiemczyca

Rozpoznanie inwazji pasożytniczej u zwierząt, które mają długą i gęstą sierść może być dość trudne. W takim przypadku najlepszym sposobem na sprawdzenie sierści będzie wyczesanie jej grzebieniem na białą, namoczoną kartkę – sprawdzanie palcami może się tu bowiem okazać bezskuteczne. Najłatwiej natomiast zauważyć je u zwierząt z jasną sierścią. Jeżeli w wyczesanej sierści nie zostaną zauważone pchły, należy sprawdzić czy nie znajdują się na kartce odchody pcheł – są to czarne punkciki z czerwoną obwódką.

Stosując terapię przeciwpchelną należy pamiętać, by poddać jej wszystkie zwierzęta domowe oraz odkazić ich legowiska i miejsca, w których przebywają. Niezbędne jest więc pranie dywanów i legowisk oraz użycie preparatów przeznaczonych do stosowania w środowisku zewnętrznym, które zwalczą także larwy pasożyta.

Ze względu na to, iż pchły spotykane są niezależnie od pory roku, a każde zwierzę i jego otoczenie może być ich siedliskiem, bardzo ważne jest zapobieganie oraz stałe zwalczanie inwazji – częste czyszczenie legowisk, sprawdzanie sierści czy też utrzymanie w czystości miejsc, w których zwierzę przebywa.

KLESZCZ

Kleszcze należą do pasożytów odżywiających się krwią żywiciela. Kleszcze pasożytujące na domowych zwierzętach (np. psach i kotach) w Europie należą do rodziny Ixodidae. Są to przede wszystkim trzy gatunki:

  • Ixodes ricinus – kleszcz pospolity
  • Rhipicephalus sanguines – kleszcz psi
  • Dermacentor reticulatus – kleszcz łąkowy

Kleszcze można znaleźć przede wszystkim w lasach, na pastwiskach, łąkach oraz w parkach i na trawnikach – jest to ich naturalne siedlisko. Ich występowanie oraz ilość i aktywność uzależnione są w dużej mierze od warunków klimatycznych. Inwazje tych pasożytów zwykle są najbardziej nasilone wczesną wiosną i wczesną jesienią, ale kleszcze mogą być aktywne przez cały rok, jeśli tylko temperatura przekracza 4 C.

Kleszcze przenoszą wiele patogenów, m.in.:

  • Babesia canis – pierwotniak będący przyczyną Babeszjozy, zwanej też piroplazmozą,
  • Borrelia burgdorferi – krętek wywołujący Boreliozę,
  • Hepatozoon canis – pierwotniak wywołujący Hepatozoonozę,
  • Ehrlichia canis – wywołująca Erlichiozę,
  • Hemobartonella canis - wywołująca hemobartonelozę,
  • TBE – wirus wywołujący zapalenie mózgu u psów.

Jeden kleszcz może przenieść więcej niż jeden patogen.

Kleszcze mogą występować na całej powierzchni ciała zwierząt domowych, jednak najczęściej można je znaleźć w okolicach słabo owłosionej, delikatnej skóry zwierzęcia. Infekcję rozpoznaje się poprzez znalezienie pasożyta na powierzchni ciała zwierzęcia. W miejscu wczepienia kleszcza może pojawić się reakcja skórna lub ropień. Zauważonego kleszcza należy natychmiast usunąć w bezpieczny sposób i zniszczyć, uniemożliwiając mu zakażenie kolejnego żywiciela.

Profilaktykę należy stosować przede wszystkim przez cały okres aktywności kleszczy, czyli najlepiej przez cały rok. Uniknąć infekcji można poprzez ograniczanie przebywania na obszarach występowania kleszczy, codzienne badanie zwierzęcia na ich obecność oraz usuwanie wszystkich zauważonych osobników. Jednak najskuteczniejszym sposobem jest stosowanie preparatów przeciwkleszczowych.

źródło: http://www.zdrowyfutrzak.pl/